19. EEN LICHTSIGNAAL VAN DE GOSPA
“Lieve kinderen, het gebed is de enige weg die leidt naar vrede. Als jullie bidden en vasten, dan zullen jullie alles bekomen wat je vraagt.”
Mathieu, een dierbare vriend van mij, is een trouwe pelgrim van Medjugorje sinds 1996. In dat jaar heeft hij een diepe bekering doorgemaakt vanwege een bijzondere genade die hij op de Kricevac-berg heeft ontvangen. Hierdoor heeft zijn geest een ommezwaai gemaakt van 1800 graden, tot grote vreugde van zijn echtgenote die al sinds lange tijd voor hem bad, en bad, en nog eens bad. Sindsdien overweegt hij de boodschappen van de heilige Maagd met een grote ontvankelijkheid en brengt ze in praktijk. Kort gezegd: hij is binnengegaan in de school van de Gospa. Met de grootst mogelijke inzet probeert hij sindsdien de fameuze ‘vijf steentjes” te beleven om zo in geloof te groeien. Het volhouden van deze verbintenis van de ‘vijf steentjes’ is niet iets wat zich op vanzelfsprekende wijze bij Mathieu heeft gerealiseerd. Hij heeft hier meer tijd voor nodig gehad dan de vijf dagen dat hij in Medjugorje was. Het heeft zich beetje bij beetje verwezenlijkt.
Twee jaar later kostte het hem geen moeite meer om elke maand te gaan biechten en om regelmatig naar de Mis te gaan. En het lukte hem ook om elke dag de daglezing van de Heilige Schrift te lezen en om dagelijks de Rozenkrans te bidden.
Maar het vasten daarentegen, dat uiterst belangrijke punt van de ‘vijf steentjes’ was voor hem iets onmogelijks. Er was niets aan te doen: elke poging van zijn kant mislukte. Omdat hij een fijnproever was en de beste wijnen uit Frankrijk kende, en hij daarnaast ook een uitstekende gezondheid bezat, was het gezegende uur van de maaltijd iets dat hij niet kon missen. Zowel hij als zijn echtgenote waren allebei uitstekende koks, en het wezen en de aard van hun samenzijn drukte zich onder andere uit in een rijkbedeelde dis. Als hij naar Medjugorje kwam, dan zei hij altijd met humor: “Als jullie Zr. Emmanuel willen opzoeken en ook goed willen eten, vermijd dan om op woensdag of op vrijdag bij haar langs te gaan.”
Op een dag vroeg hij mij om raad: hoe zou het hem kunnen lukken om toch te vasten? Een quasi-magische oplossing verwachtte hij niet van mij, want hij koesterde geen enkele hoop dat dit probleem zich ooit nog zou oplossen. Hij bekende dat bij elke poging die hij deed om een stap vooruit te zetten in het vasten, hij er juist een achteruit deed. Het lukte hem echt niet. Alle geest- verhelderende boodschappen van de Gospa over het vasten en de noodzaak ervan waren voor hem een bron van schaamte, lijden en schuldgevoelens. En vervolgens noemde hij alle rampzalige symptomen op die zich bij hem voordeden als hij probeerde te vasten.
“Ik heb mezelf in de tang genomen en mezelf gedwongen om te vasten, maar tevergeefs. Ik forceerde me om droog brood te eten en dan maakte ik een vreselijke dag door. Ik was dan slechtgehumeurd, waarbij ik vaak om 2 uur in de ochtend wakker werd en dan vervolgens opstond omdat ik niet meer kon slapen. Waarop ik naar de keuken ging om er een omelet te bakken en om ander substantieel voedsel te bereiden, waardoor ik uiteindelijk weer kon inslapen. Het resultaat ervan was dat ik een streep door het vasten heb gezet. Omdat ik als pensioengerechtigde burger mijn tijd doorbreng als vrijwilliger in een bedevaartsoord, had ik het zo met mijn vrouw geregeld dat ik geen professionele en familiale verplichtingen meer hoefde na te komen – (onze kinderen hebben hun eigen gezin gesticht) – waardoor ik Jezus echt op de eerste plaats heb kunnen stellen. Elke dag ga ik naar de ochtendmis en daarna bid ik de Rozenkrans. Aan het begin van de middag heb ik de gelegenheid tot aanbidding van het Allerheiligst Sacrament. Maar het probleem van het vasten bleef bestaan op de woensdag en de vrijdag. Ik verlangde er zo naar voor mezelf en voor de andere apostelen van de Gospa dat brood mijn enige voedsel zou mogen worden voor die dagen.”
“Je zou brood kunnen proberen dat is gebakken met speltmeel, zei ik tegen hem. Dat is meel met een rijke substantie. Er zit alles in wat we nodig hebben. Dat zal je goed doen”, Je zou er een broodrnachine” voor kunnen gebruiken. En daarbij moet je dan niet vergeten om heel deze onderneming de avond ervoor aan Jezus toe te vertrouwen. Je zult zien, Hij zal je helpen.”
Mathieu gaf gehoor aan mijn suggestie: “Ik heb je raad opgevolgd, schreef hij me later. Op besliste wijze had ik me voorgenomen om een broodbakmachine te kopen en ik ging daarvoor inlichtingen inwinnen bij mijn bakker. Toen ik bij de winkel aankwam zag ik dat er in de etalage speltbroden lagen. Dat was op een dinsdag. Ik kocht er toen een speltbrood voor de volgende dag, want dat was een woensdag. Daarbij was ik er alles behalve van overtuigd dat dit een goed resultaat bij mij zou opleveren. Die woensdagmorgen nam ik een snee van het brood met het vaste voornemen om die dag alleen brood te eten tot aan de volgende morgen. Tijdens de Mis van die morgen vertrouwde ik mijn vasten toe aan Jezus, en ik vroeg Hem om mij te helpen. En er gebeurde een wonder: ik was in staat om de hele dag alleen maar brood te eten. Het was echt buitengewoon. Ik was stomverbaasd dat ik in staat was om zowel ’s morgens, als ’s middags, als ’s avonds alleen maar brood te eten en te leven op louter speltbrood met wat honing en water.”
“Vanaf die dag was het vasten geen beproeving meer voor mij, maar het was integendeel omgevormd tot een mooie ervaring. Ik had helemaal geen maagproblemen die zich gewoonlijk wel voordeden. Ik heb die nacht goed doorgeslapen, alsof ik gedurende de dag gewone maaltijden had gegeten. Ik werd de volgende donderdagmorgen wakker zonder dat ik me zwaar en moe voelde. Heel die donderdag heb ik in vreugde doorgebracht. Sindsdien vast ik elke woensdag en vrijdag op water en brood voor de intenties van onze Moeder van de Hemel. Ik heb er zeventien jaar over gedaan om dit recept te vinden. Het is misschien een cadeau van de kleine Thérèse van Lisieux, want ik moest naar Lisieux rijden om er een bakker te vinden die dit speltbrood bakt. Vasten is voor mij geen opgave meer, maar een bron van vreugde die mijn vrouw met mij deelt.”
Mathieu had geen angst om in het diepe te springen. Vaak willen we een boodschap van de heilige Maagd of een vers uit de Bijbel eerst helemaal begrijpen voordat we ertoe overgaan om de inhoud ervan toe te passen. Dat is een grote vergissing. Zo gaan er veel genaden aan onze neus voorbij. Als de Hemel iets van ons vraagt, waar zouden we dan bang voor zijn? Natuurlijk moeten we de dingen zo organiseren dat we er wel bij varen, door die middelen te kiezen die het beste bij onze gezondheid passen en bij ons gezin, enz. Maar alleen door deze boodschappen concreet te beleven ontdekken we nieuwe horizonten die eerst nog voor ons verborgen waren. Er zijn geheimen die zich alleen aan ons openbaren als we in vertrouwen bepaalde dingen doen.
Vasten is beminnen. Zonder liefde zou vasten niets anders zijn dan het volgen van een dieet.
Nota Bene:
Steeds meer mensen blijken geen gluten te kunnen verdragen of zijn er allergisch voor. In dat geval kunnen ze glutenvrij brood eten, dat in veel supermarkten is te verkrijgen. Graan, rogge, spelt, haver en gerst bevatten gluten, maar andere granen niet. In Frankrijk, vooral in de streek van Anjou, is de cultuur van de ‘quinoa’ meer en meer verspreid. Quinoa is een pseudo- graan zonder gluten, dat is te verkrijgen in de vorm van granen en vlokken of in de vorm van meel. Quinoa wordt sterk aanbevolen door de Europese Unie. Het is rijk aan eiwitten, vezels, ijzer, koper en mineralen zoals magnesium. Quinoa is gemakkelijk te bereiden. Als graan kun je het in 20 minuten koken in tweemaal haar volume aan water. Het heeft een fijne notensmaak. Het is goed te combineren met allerlei sauzen. Als u dat niet geschikt vindt, dan kunt u ook vasten op rijst en op linzen of andere voeding van dit soort. Het belangrijkste is om de geest van het vasten te bewaren en zich er met heel zijn hart op toe te leggen. Mensen die ziek zijn hoeven niet te vasten. Maar op die dagen zou men kunnen afzien van iets waaraan men gehecht is, zoals alcohol, televisie, internet, sigaretten, koffie, chocola enz.