26. EEN ABORTUS GEWEIGERD

26. EEN ABORTUS GEWEIGERD

“Lieve kinderen, vandaag nodig ik jullie uit opnieuw voor God te kiezen, en Hem voor alles en boven alles te verkiezen. Dan kan Hij in jullie leven wonderen bewerken en zo zal je leven van dag tot dag vreugde met God worden. Daarom, lieve kinderen, bid en sta Satan niet toe om in je leven te handelen door middel van misverstanden en het niet willen begrijpen en willen aanvaarden van elkaar. Bid dat je de grootsheid en de schoonheid van het leven mag begrijpen. Dank, dat jullie mijn oproep aanvaarden.” (Boodschap van 25 januari 1990)

Valérie is boekhoudster in België. Ze is naar Medjugorje gekomen om de heilige Maagd te bedanken. Waarbij ze wordt vergezeld door haar moeder en een klein jongetje. Haar getuigenis verdient het om te worden onthouden:

“Toen ik 29 jaar was ontdekte ik dat ik zwanger was. Mijn eigen huisarts was naar een congres toe en ik kon dus niet bij hem op spreekuur komen. Ik werd doorverwezen naar een andere arts die ik niet kende. Ik was toen 3 weken zwanger. Nadat hij me had onderzocht zei hij: “De vrucht is niet goed. Het gaat om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. U moet morgen met spoed naar het ziekenhuis gaan en een curettage laten uitvoeren.”

Toen ik in het ziekenhuis was aangekomen om me te laten curetteren, was ik er in het geheel niet zeker van of ik dit wel moest laten doen. Ik droeg om mijn hals een reliek van pater Pio. Ik nam deze in mijn handen, en vervolgens bad ik tot pater Pio om mij te helpen. Ik werd vanbinnen een stem gewaar, of eerder een hele sterke innerlijke overtuiging, die me zei dat de beslissing van de arts niet goed was, en dat ik om een nieuwe consultatie bij een arts moest vragen; een ‘second opinion’. Ik had al het witte overkleed aan dat je er moest dragen vanwege de ingreep, en ik kon nu direct binnengereden worden in de operatiekamer. Die stem echter bleef aanhouden vanbinnen. Daarop zei ik tegen het medische personeel dat ik deze curettage niet wilde en dat ik opnieuw een arts wilde spreken om een nieuwe echografie te laten maken. De arts die me zou curetteren werd hiervan op tijd op de hoogte gesteld. Ik had me uit deze situatie weten te bevrijden en er werd een andere echografie gemaakt. Weer had ik daarbij het reliek van pater Pio in mijn handen. Ik omklemde het stevig, want ik voelde dat hij mijn vriend en redplank was in dit onmenselijke ziekenhuis.

Het resultaat van de nieuwe echografie toonde aan dat de vrucht wél goed was en geheel gezond. Mijn kindje bevond zich wel degelijk in de baarmoeder. Maar de arts zei dat ik niet genoeg hormonen had om het kindje te houden. Ze voegde eraan toe dat ze me niet kon opereren omdat ze geen abortus wilde uitvoeren. Gelukkig: ik heb aan de operatieve ingreep en abortus kunnen ontsnappen. Vervolgens ben ik naar huis teruggekeerd. Ik heb geen enkele hormonale behandeling ondergaan. En … Jeff is geboren, en hij is volkomen gezond.

Jeff is nu 4 jaar. Hij is geboren op 1 oktober, net als zijn vader. Zijn vader heeft hem nooit willen erkennen of willen zien, om te voorkomen dat hij ons financieel zou moeten onderhouden. Maar de Heer heeft gewild dat Jeff vroegtijdig geboren zou worden, op de dag van de verjaardag van zijn vader, want zo zou hij hem nooit vergeten. Jeff is mijn grote vreugde, en ook de grote vreugde van zijn grootvader en grootmoeder, want ik woon in het huis van mijn ouders.”

De moeder van Valérie bekent dat zij en haar man tranen met tuiten hebben gehuild toen hun dochter hen vertelde dat ze zwanger was, zoals ook Valérie zelf veel heeft gehuild, omdat ze allen geheel ontredderd waren’. Maar nu kijkt de grootmoeder er heel anders tegenaan:

“Met de aankondiging van deze zwangerschap is er een waar Kruis op ons neergekomen. Maar dit Kruis heeft zich omgevormd tot vreugde voor onze familie. Mijn man en ik hebben nooit een zoon gekregen, en mijn man ziet Jeff als zijn eigen zoon. Jeff heeft dezelfde naam als zijn grootvader en ze zijn zeer aan elkaar gehecht. Zijn grootvader is zijn eigen pappa geworden, en daar had dit kind nood aan. God heeft deze kleine op onze weg geplaatst, en dit kleine jongetje brengt mij en mijn man dichter bij elkaar. Zijn aanwezigheid werkt genezend voor onze relatie. Het is een grote vreugde.”

Ik kan het met eigen ogen zien. Jeff is een schat van een kind. Gedurende de tijd dat zijn moeder haar verhaal aan mij vertelde in het Frans (Jeff verstaat alleen Vlaams), sprong hij blij in de rondte en hij verwonderde zich over alles.

Op een dag verneemt Jeff dat hij aan een abortus is ontsnapt, en dat veel kinderen dit privilege niet hebben gehad. Vandaag de dag nemen te veel artsen de plaats van God in om te oordelen over leven en dood, waarbij ze soms ook een verkeerde uitslag van een medisch onderzoek geven over de gezondheidstoestand van een foetus en zijn moeder. Ik kan dit zeggen zonder te aarzelen, want er zijn veel van dit soort analoge gevallen bekend. Lieve jonge moeders, als ze jullie naar aanleiding van een negatieve medische uitslag over je foetus dwingen om abortus te plegen, vraag dan om een second opinion in een ander ziekenhuis. Om een voorbeeld te geven: voor wat betreft mongooltjes zijn de medische uitslagen van een vruchtwaterpunctie voor 20% foutief. Hoeveel gezonde kinderen zijn er niet geaborteerd op basis van een foutieve medische diagnose.

Ook al heeft een kind een medisch probleem, het is en blijft een kind. Het is uw kind. Het heeft alleen u om hem te beschermen.

Wil je heb boek bestellen, klik dan hier

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *