29. ZAL SATAN REGEREN VANUIT HET VATICAAN?
“Mijn Lieve kinderen, deze avond wil jullie Moeder je waarschuwen dat in deze dagen Satan jullie oproept en zoekt. Één enkele geestelijke leegte is voldoende om Satan de gelegenheid te geven om in jullie te werken. Daarom verlangt jullie Moeder dat jullie bidden, want jullie wapen tegen Satan is het gebed. Door het gebed met het hart zullen jullie hem ontwapenen.” (Boodschap aan Ivan op 5 september 1988)
In 1917 vond er in Rome een bijeenkomst plaats van de Vrijmetselarij om haar tweehonderdjarig bestaan te vieren. De leden van dit genootschap defileerden met opgeheven spandoeken waarop Satan werd afgebeeld als overwinnaar van de Aartsengel Michael. Op het sint Pietersplein liepen ze met vlaggen en spandoeken waarop de volgende tekst stond geschreven: “Satan zal regeren vanuit het Vaticaan … en de Paus zal zijn dienaar zijn.”
Maar God had Zijn eigen plan. De jonge Maximiliaan Kolbe die in 1982 werd heiligverklaard door Paus Johannes Paulus 11, werd diep geraakt door deze afschuwelijke leus en als gevolg daarvan ontving hij een diepe inspiratie: “Ik kwam op het idee om een beweging op te richten gericht tegen de Vrijmetselarij en andere demonische machten … Op 17 oktober 1917 hebben hierdoor de eerste zeven leden van deze nieuwe beweging, met toestemming van onze rector, de eerste bijeenkomst gehouden van het Leger van de Onbevlekte.”
Vier dagen na de laatste verschijning van Fatima (13 oktober 1917) sluiten deze eerste Ridders van de Onbevlekte een verbond om te strijden met hun voorbeeld, hun gebed, hun werken en hun lijden voor de bekering van de zondaars en voor een terugkeer van de ketters naar de Katholieke Kerk, en verder voor het tenietdoen van de schisma’s, de communisten en de Vrijmetselarij. De stichter van deze beweging hield niet op zijn leven lang te benadrukken dat de leden van het Leger van de Onbevlekte hun doel het beste konden bereiken door te lijden en dit lijden op te dragen aan Jezus, en dit meer dan door hun goede werken.
Broeder Maximiliaan wordt op 28 april 1918 tot priester gewijd, en tijdens de zomer van 1919 keert hij terug naar Polen. Voordat hij de eeuwige stad verlaat schrijft hij aan zijn moeder de volgende betekenisvolle woorden: “Mamma, bid voor mij, opdat ik zo snel mogelijk mag groeien in Liefde. Bid vooral dat mijn liefde onbegrensd zou zijn.”
Pater Maximiliaan Kolbe vertrekt uit Rome met een erbarmelijk slechte gezondheid. Hij spuugt bloed vanuit zijn longen. Zijn overste, pater Kubit, zegt hierover: “Hij is zo aangetast door tuberculose, dat de artsen hem nog maar drie maanden geven.” Toch wordt hij aangesteld als docent Kerkgeschiedenis. Hij is dan vijfentwintig jaar. Alhoewel hij ernstig ziek is beklaagt hij zich nooit, en vol enthousiasme propageert hij het Leger van de Onbevlekte binnen zijn klooster. Maar in het klooster doet men er minachtend over. Pater Maximiliaan Kolbe verdraagt deze vernederingen met geduld en mildheid, en daardoor zal hij later niets anders dan goedheid zijn en vergevingsgezind ten overstaan van degenen die lijden.
Omdat zijn religieuze medebroeders zo onverschillig zijn besluit Maximiliaan om zich tot de leken te richten. Door de steeds groeiende toeloop van zijn toehoorders wordt hij ertoe gebracht om een eerste Leger van de Onbevlekte in Polen op te richten, juist voordat hij door hevige koortsaanvallen sterk zal verzwakken. Tegen zijn zin in wordt hem gevraagd om een jaar door te brengen in het sanatorium van Zakopane. Daar ligt hij uren op een ligstoel, waarbij hij geheel is toegewijd aan zijn apostolaat voor gebed en lijden.
Niemand heeft kunnen vermoeden welk een impact het buitengewone Leger van de Onbevlekte en haar miljoenen leden zou hebben op het kerkelijk leven en op de wereld. In 1943 geeft pater Kolbe zijn.leven.voor een vader van een gezin in het concentratiekamp Auschwitz. Hij sterft er de hongerdood in de plaats van de vader van het gezin, waarmee hij een voorbeeld geeft van de meest heroïsche akte van naastenliefde”. De leuzen op de spandoeken en de vlaggen die het Rijk van Satan binnen de Kerk aankondigden, hebben niet ten volle werkelijkheid kunnen worden, want de Moeder van God heeft naar haar kinderen geluisterd.
Echter, het gevaar van overname door Satan blijft een reële bedreiging, en vandaag de dag meer dan ooit tevoren, daar bestaat geen twijfel over. De reddende oplossing zal zeker niet uit de hoek van de politiek komen, maar meer via degenen die door God tot heiligheid worden opgeroepen, en die bereid zijn om zich met lichaam en ziel aan Hem over te geven. Het offer van Kolbe heeft vele andere heilige zielen voortgebracht, die hebben voorkomen dat de balans te veel zou doorslaan naar de verkeerde kant. Ook vandaag de dag zijn Jezus en Maria op zoek naar heilige herders zoals pater Kolbe, die honderden heilige schapen zullen voortbrengen. In de woestijn van onze wereld zonder vrede, blijft de Hemel schreeuwen tot ons die de boodschap hebben ontvangen. Wie is er bereid te antwoorden?