39. EEN CHINESE BISSCHOP
“Lieve kinderen terwijl ik naar jullie kijk, gaat mijn ziel op zoek naar zielen waarmee zij één wil zijn. Dat zijn zielen die hebben begrepen hoe belangrijk het is om te bidden voor mijn kinderen die de Liefde van de Hemelse Vader nog niet kennen. Ik roep jullie op omdat ik jullie nodig heb. Aanvaard de taak en wees niet bang. Ik zal jullie kracht geven. Ik zal jullie met mijn genaden vervullen. Met mijn Liefde zal ik jullie beschermen tegen de kwade geest. Ik zal bij jullie zijn. Met mijn aanwezigheid zal ik jullie troosten in moeilijke tijden. Ik dank jullie voor je open harten. Bid voor de priesters. Bid dat zij dermate sterk verbonden mogen zijn met mijn Zoon, dat ze waarlijk één met Hem worden. Ik dank jullie.” (Boodschap van 2 september 2012)
Tijdens een reis in China heb ik de provincie Herbei bezocht in het Noorden van het land. Daar hebben mijn vrienden mij kennis laten maken met iemand die hun zeer dierbaar is, namelijk hun bisschop Mgr. Raymond Wang Chong- Lin, die vlak voor mijn aankomst in 2012 is overleden.
Omdat hij priester was is hij gearresteerd in 1958 en hij heeft vervolgens eenentwintig jaar gevangen gezeten. Hij heeft veel lijden ondergaan en kon pas in 1979 terugkeren naar zijn woonplaats. In 1983 is hij tot bisschop gewijd. Zijn diocees was totaal levenloos: er waren geen priesters aanwezig, geen religieuzen, geen kloosters, en er was zelfs geen Kerk te vinden, helemaal niets … Vervolgens ging hij op bedevaart naar het mariale heiligdom in de provincie Shanxi, om de hulp af te smeken van de Maagd Maria. Hij stroomde over van liefde voor haar. Hij zei tegen zijn naasten: “U weet hoe edel het is om tot bisschop geroepen te worden, en hoe zwaar deze verantwoordelijkheid weegt. Het enige wat ik kan doen is mij toevertrouwen aan de Heilige Maagd. Zij is de Moeder van God, de Moeder van de Kerk, en ook mijn geliefde Moeder. De Kerk heeft mij uitgekozen om bisschop te zijn, maar de Kerk hier heeft in het geheel geen gebouwen tot haar beschikking. Er is geen terrein en er is nergens ook maar een kamer beschikbaar. Er zijn in het geheel geen seminaristen … Wat een arme herder ben ik. Wat wil de Moeder Gods van mij?”
Hij hoorde er spreken over het mariaal heiligdom in Bansishan waar de heilige Maagd sinds 1982 is verschenen, en hij besloot om er naartoe te gaan. Hij vertelt:
“Het leek of een stem mij uitnodigde om mijn hemelse Moeder daar te ontmoeten.We hebben er op onze knieen de Rozenkrans gebeden, en tijdens dit gebed is zij aan mij verschenen vlakbij de Kerk. Ze was gekleed in het wit en ze droeg een blauwe ceintuur. Ik keek in haar ogen en zij keek in mijn ogen. 0 Moeder, dat u voor altijd op mij neer mag zien. De volgende dag heb ik in de Kerk de Mis opgedragen voor haar intenties. Het was een hele belangrijk Mis voor mij, want ik heb er heel mijn diocees opgedragen en haar 60.000 gelovigen. Ik heb hen toegewijd aan de heilige Maagd, alsook mijzelf. Ik heb tegen haar gezegd: “Omdat ik in het geheel niet kan beschikken over materiële middelen, kan ik ook niets doen. Ik wijd U heel het bisdom toe. Zorg er zelf voor.” En mijn Moeder antwoordde mij: “Mijn kind, wees niet bezorgd, ik zal voor jou zorgen zoals ik voor mijn Zoon Jezus heb gezorgd.”
En zo geschiedde het. De heilige Maagd gaf gehoor aan het dringende verzoek van haar zo vertrouwensvolle zoon. Er begonnen priesters en seminaristen naar het bisdom toe te stromen. In korte tijd kon Mgr. Raymond Wang Chong-Lin in 1985 een seminarie openen, en hij kon opnieuw de congregatie van de Heilige-Thérèse verwelkomen. Er werd een weeshuis geopend en een Centrum voor roepingen. Verder een centrum voor de Lekengelovigen, en nog veel meer.
Deze bisschop heeft het onmogelijke kunnen verwezenlijken: in zijn radicale armoede en eenzaamheid heeft hij met geloof gebeden en alles toegewijd aan de Moeder van God, en hij heeft zich aan haar toevertrouwd zoals een klein kind dit bij zijn moeder doet. Hij wist beter dan wie ook dat zij de belangen van haar zoon zou behartigen.
Hoeveel toegewijden ontbreekt het ook vandaag de dag volkomen aan materiële goederen, waarbij zij daarbij ook nog eens lijden vanwege leegte en eenzaamheid. Zij lopen het risico het bijltje erbij neer te leggen wanneer ze de zwaarte van hun taak voor ogen krijgen. Maar de heilige Maagd is bereid om wonderen te doen wanneer het gaat om de belangen van haar Zoon en de redding van haar kinderen. Ook in Medjugorje knielen we al jaren vol dankbaarheid voor haar.
De dreigingen aangaande de toekomst van de mensheid en de opinie van de sociale media en de politiek, kunnen ons geheel van ons stuk brengen, en de heilige Maagd heeft ons meerdere malen gezegd dat we niet bang hoeven te zijn. En dit vooral op de momenten wanneer er wel degelijk menselijke redenen zijn om serieus angst te hebben. De boot van de apostel Petrus is meerdere malen bijna geheel overspoeld geweest door hoge golven. De katholieken worden overal meer en meer vervolgd. Veel parlementen willen dodelijke wetten goedkeuren. En ondanks alle interventies van de Hemel, is het ware aantal gelovigen klein ten opzichte van de massa mensen die de Liefde van God nog niet hebben leren kennen’, of die in het geheel niets van God willen weten.
Het uur van de volharding van de heiligen is aangebroken. Laten we in de beproeving de blijdschap bewaren en het vertrouwen, waardoor we het uur kunnen versnellen van een volledige overwinning van God op de krachten van het Kwaad. Onder alle instellingen die de mens heeft gecreëerd is er maar één die alle eeuwen heeft weten te overleven: en dat is de Kerk, ondanks de grote zondaars die we zijn. Waarom? Omdat Jezus er het hoofd van is. Jezus heeft omwille van Zijn Kerk een unieke belofte gedaan aan Petrus zoals nog nooit is voorgekomen in de geschiedenis: ” … en de poorten der Hel zullen haar niet overweldigen.” (Mt. 16, 13-18). De Kerk heeft toekomst. Dus waar zouden we bang voor zijn? “Indien God vóór ons is, wie zal dan tegen ons zijn?”, zegt de heilige Paulus (Rom. 8,31). Onze rol bestaat erin om met en in Jezus te zijn, om de boot niet te verlaten wanneer het erop lijkt dat Hij in slaap is gevallen, en om ons nooit los te maken van Zijn genaden.
Sinds lange tijd wijst de heilige Maagd ons de weg die we moeten volgen. Maar het is pas sinds korte tijd dat zij vaak de toekomst aanhaalt om haar handelen nader te duiden, alsof zij ons op iets aan het voorbereiden is. “Ik zal jullie kracht geven”, “Ik zal jullie vervullen met mijn genaden”, “Met mijn Liefde zal ik jullie beschermen tegen de kwade geesten”, “Ik zal met jullie zijn”, “Door mijn aanwezigheid zal ik jullie troosten in moeilijke momenten” (02.09.2012). “Ik zal aan jullie zijde zijn”, “Ik zal de Hemelse Vader bidden, opdat het Licht van de eeuwige Waarheid en Liefde jullie mag verlichten” (02- 02.2013), enz. Waarom gaat het over de toekomst? Verbergt zij iets voor ons? Zoals een moeder haar kind beschermt voor sommige wetenswaardigheden, omdat het nog te klein en te zwak is om ze te bevatten, zo gaat Maria ook met ons om ten aanzien van haar openbaringen, vanwege ons gebrek aan geestelijke volwassenheid. Ze heeft dit meerdere malen duidelijk gezegd: “Lieve kinderen, ik wil jullie nog andere boodschappen geven, maar ik kan ze jullie nu nog niet geven, want jullie zijn nog niet eens begonnen om de boodschappen te beleven die ik jullie reeds gegeven heb.”
Laten we ons door middel van haar voorbereiden, op eenvoudige wijze, door op nederige wijze in haar school te zijn. Zij rekent op ons meer dan ooit, omwille van de Nieuwe Tijden die op komst zijn.
Slovenië heeft de toewijding ontvangen
“Veel mensen willen niet horen spreken over Jezus, terwijl ze wel vrede willen ontvangen en levensvoldoening. Kinderen, dat is de reden dat ik jullie gebed nodig heb: het gebed is het enige middel om het menselijk ras te redden.” (Boodschap van 30 juli 1987)
In april 2014, tijdens mijn missie in Ljubljana, leerde ik een volk kennen dat zeer is toegewijd aan de heilige Maagd. Slovenië is een klein land ten Noorden van het ex-Joegoslavië, dat men moet doorkruisen om Kroatië en Bosnië- Herzegovina te bereiken. Haar bergachtige landschap doet denken aan de schoonheid van de natuur van Oostenrijk, een van de buurlanden. Er wonen slechts 2 miljoen mensen, maar het is een land dat een rijke persoonlijkheid heeft binnen de Balkan. Zoals in heel de Balkan heeft Slovenië de afgelopen eeuwen ook vele bloedige vervolgingen gekend, vanwege een inval door de Moren, en verder wegens de Tweede Wereldoorlog en daarna als gevolg van het communisme. De talrijke massagraven die er de laatste jaren zijn gevonden tonen dat honderdduizenden Sloveniërs zijn gemarteld of eenvoudigweg zijn vermoord. We zijn niet in staat om ons voor te stellen in welke mate dit volk heeft geleden.
Op een dag werd de bisschop van Ljubljana, Mgr. Gregorij Rozman, geïnspireerd door de heilige Geest, en hij nam een initiatief waardoor Slovenië gespaard is gebleven tijdens de Balkan oorlog in 1991-1995, die wél heeft gewoed in de andere landen van het ex-Joegoslavië, waar ook Bosnië- Herzegovina deel van uitmaakt, en waar Medjugorje is gelegen.
Laten we even een stap terug doen in de geschiedenis. In 1917 heeft de heilige Maagd tegen de drie zieners in Fatima gezegd: “Als jullie doen wat ik zeg, dan zal er vrede zijn. Maar als jullie het niet doen, dan zal Rusland haar dwaling over de hele wereld verspreiden, en de Paus zal veel moeten lijden, hele naties zullen van de kaart worden geveegd en er zal een oorlog komen die nog veel erger is … ” Vervolgens gaf zij de remedie om dit te voorkomen: de Toewijding aan het Heilig Hart van Jezus en aan haar Onbevlekt Hart. Deze toewijding die de heilige Maagd heeft gevraagd is bedoeld om eerst op persoonlijk vlak beleefd te worden, en vervolgens in de gezinnen, de parochies en in alle landen. In Europa is alleen het land Portugal aan de heilige Maagd toegewijd, en daardoor is het niet bezet geweest door de nazi’s. De geschiedkundige experts kunnen nog steeds niet verklaren waarom Hitier zich niet ook op Portugal heeft gestort, dat een prooi was die zo makkelijk was te verslinden.
Gesterkt door dit voorbeeld heeft Mgr. Gregorij Rozman alle tegenwerpingen naast zich neergelegd. Met toestemming van Paus Pius XII, en terwijl hij volledig vertrouwde op de belofte van vrede die de Maagd Maria in Fatirna ‘ heeft gedaan, besloot hij om in 1943 zijn bisdom en heel het land officieel toe te wijden aan het Onbevlekt Hart van Maria, en via haar aan het Heilig Hart van Jezus. Tot ieders verbazing kwamen er honderden duizenden mensen uit allerlei landen naar het mariale heiligdom van Rakovnik, in de buurt van Ljubljana om dit geweldige evenement mee te vieren. Vanaf januari hadden zij zich erop voorbereid met de devotie die Maria in Fatima had aanbevolen. Op de dag zelf, de laatste zondag van de maand mei in 1943, kreeg de ziel van het Sloveense volk opnieuw kracht en moed, en hun hoop herleefde volkomen.
Ondanks de communistische vervolgingen die bijna vijftig jaar hebben geduurd, bleef het Sloveense volk trouw aan Christus en aan de Maagd Maria. Vele gelovigen hernieuwden elke dag hun toewijding aan Maria en kregen zo de kracht om overeind te blijven in de chaos. Na de val van het communisme, toen de verschrikkelijke oorlog van de Balkan uitbrak in 1991, bleef de vijand slechts drie dagen in Slovenië, waarna het land werd verlaten en de vijand zich verderop vestigde in Kroatië. Waarom had de vijand zich teruggetrokken? Dit land was toegewijd aan Jezus en aan Maria. Hen behoorde dit land toe. Het mag dus duidelijk zijn dat de vijand zich er niet thuis voelde.
De verschrikkingen die de andere landen van de Balkan door hun onderlinge conflicten elkaar hebben aangedaan zijn onvoorstelbaar. Concentratiekampen, veel bloedvergieten, allerlei misdaden, doodsangst in vele gezinnen die volledig waren uitgedund, zonder de innerlijke verwondingen te vergeten, veroorzaakt door onderlinge haat en een gebrek aan vergeving, waardoor de harten vandaag de dag nog steeds zijn vergiftigd. Als we in overweging nemen aan welk drama Slovenië is ontsnapt, hoe is het dan nog mogelijk om na te laten om de heilige Maagd te bedanken voor haar moederlijke bescherming?
Het eerste jaar van hun onafhankelijkheid in 1992, zijn de gelovigen bijeengekomen in het nationale heiligdom van Brezje op het feest van de Tenhemelopneming van Maria, om de heilige Maagd te bedanken voor haar zogezegde wonderbaarlijke tussenkomst in verband met de erkende onafhankelijkheid, ondanks de vele tegenwerpingen. Ze hebben zich toen opnieuw massaal toegewijd aan haar en haar Zoon, en sindsdien vernieuwen ze er elk jaar hun toewijding op 15 augustus. Deze toewijding heeft voor een groot deel ertoe bijgedragen dat de Sloveense Katholieke Kerk is gezuiverd en weer tot leven is gekomen ten aanzien van de trouw aan het Evangelie.
Dit ter kennisgeving aan alle amateurs die wij zijn. Hierdoor kunnen andere landen ook deze toewijdingswens in hun hart opnemen om op deze wijze bescherming af te roepen, en niet die die door de politiek wordt aangereikt, maar wél die bescherming die ons vanuit den Hoge geschonken wordt. En die goddelijk, zeker, solide, onvergankelijk, om niet, vredig en zonder bloedvergieten tot stand komt. In veel landen hebben wij al talrijke initiatieven tot stand zien komen in de privé sfeer of publiekelijk om deze Toewijding te voltrekken. Om te beginnen bij de bevolking van Libanon, die aan de oproep van de heilige Maagd heeft beantwoord en die nu haar land ieder jaar toewijdt aan Haar. Dat deze initiatieven zich zouden vermenigvuldigen overal onder de Hemel, totdat het kwaad door de Liefde is vernietigd.