Boodschap van 2 augustus 2007, aan Mirjana

“Lieve kinderen, als ik vandaag in jullie harten zie en ernaar kijk, dan is mijn hart vol pijn. Mijn lieve kinderen, ik wil dat jullie God op onvoorwaardelijke en zuivere wijze liefhebben. Jullie kunnen weten dat je op de goede weg bent, als je met je lichaam op aarde bent en met je ziel altijd bij God. Door deze onvoorwaardelijke en zuivere liefde kunnen jullie mijn Zoon zien in iedere mens. Jullie zullen je verenigd in God voelen. Als Moeder ben ik gelukkig, want ik zal jullie heilige en heel geworden harten bij mij hebben. Mijn lieve kinderen, ik zal jullie redding bezitten. Dank jullie wel.”

40. GEEN TIJD OM TE BIDDEN?

Op een keer in 2006, ontvangt pater Jozo een groep pelgrims in zijn klooster in Siroki Brijeg. En hij zegt tegen hen:

“Jullie gezin is als een woestijn. Die heeft water nodig. Jullie hebben mensenrechten, jullie hebben werk, jullie hebben geld, maar hebben jullie ook Gods zegen ontvangen ? Waarom is er zoveel leed in jullie gezin ? Waarom is er geen vreugde ? Hoe is jullie gezin tot een woestijn geworden ?”

En hij vervolgt: “Dat komt omdat jullie zeiden dat jullie geen tijd hadden om te bidden, waardoor het licht in jullie gezin is uitgedoofd.”

Geen tijd om te bidden ?

Ik hoor mensen vaak zeggen: “Ja, zuster, wij zijn het ermee eens dat het gebed belangrijk is, maar we kunnen zo moeilijk tijd vinden om met elkaar te bidden. We hebben zoveel te doen.”

Hierop zou pater Slavko antwoorden: “Het is een kwestie van liefde. Als we liefhebben, dan vinden we de middelen. Als we niet liefhebben, dan vinden we excuses.”

Als ik over gebed spreek moet ik altijd aan pastoor Michel denken, een priester van een grote parochie in Parijs. Toen hij een keer op bedevaart was in Medjugorje, stelde hij de gevaarlijke vraag of de heilige Maagd ook speciaal boodschappen voor de priesters had gegeven. Ik citeerde er enkele en voegde eraan toe “Onze Lieve Vrouw vraagt de priesters ook om al haar boodschappen te leven, en in het bijzonder om elke dag de rozenkrans te bidden.”

Ze zegt: “De priesters moeten alle drie de geheimen van de rozenkrans bidden”. Toen riep pastoor Michel onmiddellijk uit: “Zuster, hoe kan zij zoiets vragen. Dat kan ik niet, dat is onmogelijk met alle liefde te wereld. Je zou mijn agenda eens moeten zien.”

“Ik ben het niet die u het vraagt, maar de Moeder van God”

“Onmogelijk” zei hij. Toen zei ik: “Oké pastoor Michel, misschien zit ik ernaast, misschien heeft ze gezegd, “Alle priesters moeten de drie geheimen van de rozenkrans bidden, behalve pastoor Michel, want die heeft het te druk.”

Dan lacht hij wat zuinig, en in een poging om hem te helpen, stel ik hem het volgende voor:

“Pastoor Michel, ik heb een idee. Waarom probeert u het niet gewoon voor twee à drie weken ? Alles op de keper beschouwd, het is de Moeder van God die dit vraagt, en ook uw Moeder, u wilt haar voorstel toch niet in de wind slaan ? Dus probeer het gewoon, voordat u haar verzoek afslaat. En als u merkt dat het echt niet in uw leven is in te passen, dan kunt u het alsnog opnieuw in overweging nemen.”

Pastoor Michel stemt ermee in om het te proberen. Twee jaar later zie ik hem weer met een groep pelgrims in Medjugorje. Voorzichtig vraag ik hem: “Hi, pastoor Michel, hoe gaat het met de rozenkrans ?”

Overlopend van vreugde doet hij zijn duimen omhoog en zegt: “Het werkt.”

“Geweldig, zeg ik, “Vertel.”

“Wel zuster, ik ben onze deal nagekomen. Meteen toen ik terug was in Parijs, heb ik tijd genomen om de rozenkrans te bidden. En de eerste avond kwam er een ongekende rust over mij. De volgende dag had ik niet alleen een diepe innerlijke rust, maar ik had voordat ik ging slapen, ook nog voldoende tijd om wat te lezen. De derde dag ervoer ik dezelfde vrede en had tijd over om meer dingen te kunnen doen. Aan het einde van de dag besefte ik, dat de heilige Maagd gewoon voor mij uitliep, de deuren voor mij opende, en mijn ministerie gewoon voorbereidde. Ik was niet meer alleen, maar ik had een eerbiedwaardige compagnon aan mijn zijde, die met mij samenwerkte en mij gidste. Ik heb nu veel meer vrede in mijn leven en wijs mijn parochianen niet meer af, zoals ik dat eerst deed. Over het algemeen beschouwd ben ik nu een veel gelukkiger priester.”

Pastoor Michel is geen uitzondering. Als iemand zegt dat hij geen tijd heeft om te bidden, dan is dat louter berekening. Waarom ? Als de heilige Maagd ons ziet bidden en ziet dat wij daardoor genaden ontvangen, dan springt haar moederlijk hart op van vreugde. Dan neemt ze het besluit om voor ons uit te lopen en de deuren die geopend moeten worden voor ons te openen. Ze leidt dan onze gedachten en helpt ons met onze keuzes en voorkomt dat we fouten maken. Kort gezegd, ze spaart zoveel tijd voor ons uit, veel meer tijd, dan dat wij kwijt zijn met bidden.

Mocht u ooit nog zeggen, dat u geen tijd hebt om met uw gezin te bidden, wees dan niet verrast over mijn antwoord:
— Als je geen tijd hebt om te bidden, bid dan, en er zal je tijd gegeven worden.
Boodschap van 25 oktober 1987
“Door het gebed, lieve kinderen, zullen jullie de volmaakte liefde bereiken.”