27. VICKA, WOORDEN VAN WIJSHEID

Boodschap van 25 april 1992
“Lieve kinderen,… ik nodig jullie uit voor God te kiezen. Hij zal je beschermen en je laten zien wat je moet doen en welke weg je moet nemen. Ik nodig allen die ‘ja’ tegen mij hebben gezegd uit, om hun toewijding aan mijn Zoon Jezus en Zijn Heilig Hart en aan Mij te vernieuwen, zodat we jullie nog meer als instrument van vrede kunnen inschakelen in deze wereld zonder vrede. Medjugorje is een teken voor jullie allemaal: een oproep om te bidden en de dagen van genade, die God jullie geeft, te leven. Daarom, lieve kinderen, neem de oproep om te bidden serieus. Ik ben met jullie en jullie lijden is ook het mijne.”

27. VICKA, WOORDEN VAN WIJSHEID

De waarde van het lijden

De zienster Vicka heeft de afgelopen weken veel geleden. Daarom moest ze haar ontmoetingen met de pelgrims afzeggen, want ze ligt in bed en kan zich niet bewegen. Toen ze zich bukte om iets op te rapen, heeft ze zich te snel weer opgericht, waardoor er een pijn in haar rug schoot omdat er twee wervels waren verschoven. Vicka, die gewoonlijk onafgebroken de zieken bezoekt om hen te sterken en om bij hen te getuigen van de Liefde van Jezus en Maria, kan nu nog meer voor hen betekenen: ze deelt hun lot op haar ziekbed en bidt meer dan ooit.

In de jaren ’80 had Vicka al veel intens fysiek lijden te verduren en de Gospa heeft haar toen onderricht over de grote waarde van het lijden, wanneer het aan God wordt opgedragen. “Er zijn maar weinig mensen die de grote waarde van het lijden kennen, zei ze tegen Vicka. Als men eens wist hoeveel genaden men bekomt voor zichzelf en voor anderen, wanneer het lijden wordt opgedragen.”
Vast staat dat ons materialistische Westen ons er allesbehalve toe aanzet, om op deze wijze het lijden te beleven, maar eerder om het te verwerpen, om ons ertegen te verzetten. Vicka deelt graag met de pelgrims de volgende woorden van Maria:
“Lieve kinderen, wanneer jullie te lijden hebben, dan zeggen jullie: ‘Waarom overkomt mij dat en niet iemand anders ? En jullie denken dat Jezus en ik ver van jullie afstaan. Nee, lieve kinderen, jullie moeten niet zo spreken. Jezus en ik zijn altijd dichtbij jullie. Als jullie je hart openen, dan zullen jullie begrijpen hoeveel wij van jullie houden. Lieve kinderen, als een ziekte jullie treft, zeg dan tegen God :’Heer, ik dank U voor het cadeau dat U me hebt gegeven.”
Vicka weet uit ervaring, dat het lijden, dat zo wordt beleefd, een `weg van vreugde’ wordt.

Vicka: geen compromissen

Chrissey werkt nu al meer dan vier jaar bij ons. Zij komt uit de USA en ontfermt zich hoofdzakelijk over onze Engelstalige tak. Omdat zij bevriend is geraakt met de zieners, stelt zij hen soms vragen, die ook wij hadden kunnen stellen…

Vraag: Hoe besluit je waar je op missiereis naar toe zult gaan ? Is dat naar aanleiding van uitnodigingen ?
Vicka: “Zoals je weet, nodigen de mensen ons altijd uit om te komen. De aanvragen stromen dag en nacht binnen. Nee, waar het op aankomt is om in je eigen hart te kijken: “Waar heeft de Gospa mij nodig ?” Ik krijg veel uitnodigingen uit landen die materieel goed zijn bedeeld. Ik zou naar Amerika kunnen gaan en naar Italië…Maar nee, ik moet ook luisteren naar degenen die niets hebben, naar de landen die in grote moeilijkheden zijn en dan tegen mezelf zeggen: “Ik zal antwoorden op hun uitnodiging, als de Gospa mij daartoe een teken geeft in mijn hart.” Vervolgens wacht ik dan in vrede en ik ben er altijd zeker van, dat zij mij op het juiste moment de juiste plaats zal aanduiden, zoals zij het wil. Als dit teken komt, dan weet je het, je voelt het, het is duidelijk. En wanneer mijn vrienden er dan vervolgens op aandringen om eerder naar hèn toe te komen, dan houd ik daar toch geen rekening mee, want vriendschap op zich heeft daar niets mee te maken, het gaat hier om iets anders. Je besluit niet om een bepaalde reis te maken om je vrienden een plezier te toen. Je moet doen wat je in gebed in je hart ontvangt en je daaraan houden. Je moet sterk zijn. Het belangrijkste is om vooruitgang te boeken, in vrede, en zoals God je dat in je hart laat zien.”

Deze woorden van Vicka kunnen een hulp zijn voor veel mensen, die er echt naar verlangen om een instrument te zijn van de heilige Maagd en van haar plannen. Als iets niet duidelijk is, of als er tijdens de samenwerking voor een zending, of bij een retraite of andere activiteit druk wordt uitgeoefend, dan is het een genade om toch eenzelfde doel te kunnen nastreven en om samen beslissingen te kunnen nemen: “Laten we er eerst samen voor bidden en onze harten openstellen en kijken wat God voor ons heeft voorzien. Hoe kunnen wij ons in dienst stellen van Jezus en Maria en weten welke plannen ze met ons voorhebben, als we niet eerst onze eigen plannen terzijde stellen ?” Als God echt de eerste plaats krijgt bij ons zoeken, dan moet onze eerste zorg zijn om Hem te behagen. Het is klaar en duidelijk: we zien allemaal dat God de inspanningen zegent van hen die het niet op een akkoordje hebben gegooid tussen wat Hij van hen vraagt en hun eigen prioriteiten.

Vicka: het vertrouwen zelf

Tijdens de winter is het rustig in het dorp. Omdat er dan weinig pelgrims zijn, hebben de winkeliers en de zieners meer tijd voor het gezin. Eind januari is Yvonne, een Chinese, naar Medjugorje gekomen om een tijdje mee te leven met de gemeenschap van de Zaligsprekingen hier. Ze zei tegen ons, dat het voor de zieners gemakkelijk moet zijn om Gods Wil te onderscheiden.
Ze zei: “Omdat ze elke dag de heilige Maagd zien, weten ze hoe ze de goede weg moeten volgen. Maar wij, hoe kunnen wij Gods Wil kennen voor ons leven en hoe zijn we er zeker van dat we ons niet vergissen ? ”

Naar aanleiding daarvan hebben we Vicka gevraagd om enkele van haar inzichten met ons te delen… Allereerst heeft ze deze pelgrim uit China op hartverwarmende wijze ontvangen. Vicka straalt zoveel hemelse vreugde en liefde uit, dat je zou denken dat ze een magisch recept voor vrede bezit. Het is waar, de weg die zij toont leidt rechtstreeks naar het geluk, maar dat is alles behalve magisch.

Vicka richtte zich direct tot Yvonne:
“De mensen die denken dat ze slim en intelligent zijn, doen de dingen volgens hun eigen plannen en ze bekommeren zich niet om het plan van God. Door hun hoogmoed lopen ze vast en vervolgens zijn er dan bij de uitvoering van hun plannen en bij het zoeken naar God veel problemen die zij het hoofd moeten bieden.”

lk, van mijn kant, zegt Yvonne, ik volg mijn eigen plannen, misschien vanwege mijn hoogmoed, maar ook omdat ik stap voor stap wil kunnen volgen wat er gebeurt.

— “Weet je, veel mensen zeggen dat ze de Wil van God willen doen, maar als het er op aankomt, als zij echt moeten kiezen, dan kiezen ze datgene waar hun voorkeur naar uitgaat en wat hen het meeste plezier geeft. Maar je kunt niet maar af en toe de Wil van God doen en voor de rest je eigen gevoel volgen. Velen die zeggen: ‘Heer, toon mij de weg’, hebben diep in hun hart niet echt besloten om God de eerste plaats te geven. Ze gaan alleen met Hem in zee, wanneer het hen goed dunkt en daarom kennen ze geen vrede. Vervolgens belanden ze in een crisis en lijden daardoor veel . En dan roepen ze tot God: “Heer, waarom hebt U toegestaan dat mij dit overkomt ? “. Helaas hebben deze mensen zelf hun problemen geschapen. Maar God is barmhartig. Als je Hem volgt, dan regelt Hij alles voor je. Als je op weg gaat met het vaste voornemen om Gods plannen voor jouw leven uit te voeren, dan ziet God je goede wil en dan geeft Hij je alles. God is altijd bereid om te geven.
En als je de verkeerde weg hebt genomen, dan is Hij altijd bereid om je opnieuw in Zijn armen te nemen en om je te troosten. Maar zie je hoeveel tijd je verliest, als je de verkeerde richting bent ingeslagen en weer opnieuw moet beginnen ? Je hebt echter geen tijd te verliezen. Het enige wat je moet doen is God vragen wat je nodig hebt en je vervolgens openstellen om Zijn genaden te ontvangen. Maar de mensen vragen dat niet aan God. God woont in het hart van iedere mens. Iedereen weet op de ene of andere wijze dat God bestaat, maar velen verdringen deze gedachte en weigeren om dit toe te geven.”

Is het niet goed om je eigen gevoel te volgen ? Komen onze gevoelens ook niet van God ?
Vicka: “Je moet eerst de Wil van God kennen om vrede in je hart te kunnen hebben en om innerlijke zekerheid te ervaren. Als er angst is in je hart, dan kun je je onmogelijk goed voelen. Als je niet in harmonie bent met jezelf, dan kun je niet op je gevoelens vertrouwen. Je moet eerst gelukkig zijn met jezelf en van jezelf houden. Als iets van God komt, dan voel je een grote vreugde in jezelf, een grote vrede en een grote harmonie. Als je angst of verwarring voelt, of vrees hebt, dan komt dat van de Vijand. Het kan Gods Wil zijn dat zich problemen voordoen, maar Hij zal de weg dan voor je effenen. Als je de Wil van God doet, dan geeft Hij je alles wat je nodig hebt, waardoor je problemen en moeilijkheden zullen verdwijnen.”
Dat schijnt voor jou zo gemakkelijk te zijn !

Vicka: “Je moet het stap voor stap opbouwen en niet te veel tegelijk willen. Het is niet in een dag bekeken. Over het algemeen is het begin het moeilijkst. Om de Wil van God te kunnen begrijpen en ernaar te kunnen luisteren, moet je langzaam beginnen. Je moet dag na dag leren om naar Gods Wil te luisteren. Dan zul je stilaan merken dat Gods genaden bij jou hun werk doen. Als je de Wil van God doet, dan zul je Zijn genaden ontvangen. Soms wil God ons op de proef stellen om te zien of we ook werkelijk Zijn Wil willen doen. God wil dat je kiest. Soms zul je in strijd zijn met jezelf, omdat andere dingen en mogelijkheden je aantrekken. God heeft ieder van ons een grote gave geschonken: onze vrije wilsbeschikking, onze vrijheid. Hij wil dat je kiest en dat je gebruik maakt van je vrijheid. God wil je nergens toe dwingen. Soms falen we en maken we de verkeerde keus. God is barmhartig en Hij kent ons. Op het moment dat we laten blijken dat we Hem willen volgen, zal God ons helpen.”

Hoe kunnen we de gevoelens kwijtraken die ons in verwarring brengen?
Vicka: “Wees nergens bang voor. Verzaak er eenvoudigweg aan en geef ze aan God. Als je deze verwarring toelaat, kun je niet bidden. Satan probeert altijd verwarring in de harten te zaaien. Wees je ervan bewust dat hij aanwezig is en dat hij actief is. Sta niet toe dat hij in je hart handelt. Hij wil er onrust zaaien en angst en je op vele manieren in verwarring brengen. Maar geef dat alles eenvoudigweg aan God en aanvaard de vrede. De mensen beseffen niet hoeveel God ons wil geven en hoeveel Hij van ons houdt. Je hebt geen enkele reden om bang te zijn.”

Wat heb ik gedaan om hen te helpen ?

Vicka heeft zich aan haar belofte gehouden om na haar huwelijk haar ‘post’ bij de pelgrims niet te verlaten. Om de dag spreekt ze met hen bij het ‘blauwe huis’, haar voormalig ouderlijk huis. Sinds vijfentwintig jaar geeft ze er de boodschappen door, met altijd hetzelfde enthousiasme en met dezelfde liefde als die van de eerste dagen.

Naar aanleiding van de golf van processen tegen verschillende Amerikaanse bisschoppen, zegt Vicka: “Ieder van ons heeft een geweten en het belangrijkste is om zijn eigen geweten te volgen. En om eerlijk te zijn ten opzichte van God en ten opzichte van de mensen. Als ik verneem dat een bisschop voor het een of ander is veroordeeld, wie ben ik dan om over zijn geweten te oordelen ? Nee, ik mag niet oordelen, maar ik moet mijn eigen geweten onderzoeken en mezelf de vraag stellen: “De Gospa roept ons al sinds zoveel jaar op om te bidden voor de priesters en de bisschoppen en voor de Heilige Vader. Wat heb ik gedaan om hen te helpen ? Heb ik met heel mijn hart voor hen gebeden ?” Dat is de vraag. En voor de rest ziet God het zelf allemaal. Ik, ik moet helpen, ik moet mijn deel zo goed mogelijk doen. En ik moet mijn tijd niet verliezen met het bekritiseren van anderen. Er wordt te veel gepraat en te weinig gebeden.”

En Vicka, hoe doe jij dat: bidden met het hart ? Wat zou jij antwoorden als de mensen tegen je zeggen: “Ik kan niet bidden met het hart, ik kan mijn hart niet openen ?”
Vicka: “Iedereen moet het proberen. Zie je, mijn ervaring is een persoonlijke ervaring: ik bid op mijn manier, zoals de Heer mij die gave heeft geschonken. Voor mij is bidden een vreugde, omdat ik daardoor antwoord geef aan God. Ik heb besloten te antwoorden. Degenen die zeggen dat ze het niet kunnen, die willen niet, want ze zijn bang dat ze dan vanbinnen moeten veranderen. De Heer wacht echter op hen. Hij wacht op het moment waarop ze zullen zeggen: “Heer, doe met mij wat U wilt.” Maar eerst moeten we beseffen dat God van ons houdt. Omdat ik weet dat God van mij houdt, kan ik me geheel aan Hem geven. En als ik dan mijn hart open, dan helpt Hij mij vooruit te gaan.
Weet je, iedereen bidt op zijn eigen manier. Ik bid op een bepaalde wijze, jij op een andere wijze. En zo is dat voor ieder van ons. Het enige dat telt is dat we bidden met het hart; dat we ernaar verlangen om te bidden met het hart. Als we dit verlangen hebben, dan is God altijd bereid om te geven.”