Tweede boek

Aansporingen tot innerlijk leven

Hoofdstuk 5

Letten op zichzelf

1. Wij kunnen onszelf niet te veel vertrouwen, want wij missen vaak genade en begrip.
2. Er is maar weinig licht in ons en dat zijn wij door onze nalatigheid spoedig kwijt.
3. Dikwijls merken wij zelfs niet op dat wij zo blind zijn.
4. Telkens doen wij fout, en nog erger: wij verontschuldigen ons.
5. Soms worden wij door hartstocht gedreven en menen dat het ijver is.
6. Nietigheden verwijten wij anderen en aan onze grotere fouten gaan wij voorbij.
7. Wat wij van anderen verduren merken wij terdege; maar hoeveel wij anderen te verduren geven zien wij niet.
8. Wie goed en naar waarheid zijn eigen fouten wilde nagaan, zou geen reden hebben om over een ander zo ernstig te oordelen.
9. Een mens van innerlijk leven laat dit altijd voorgaan en wie goed let op zichzelf, zwijgt wel over anderen.
10. Nooit zult gij innerlijk en vroom worden, als gij niet zwijgt over wat u niet aangaat en uzelf niet bijzonder goed in het oog houdt.
11. Als gij geheel op uzelf en op God gericht blijft, zal al wat gij daarbuiten waarneemt u weinig verontrusten.
12. Waar zijt gij als gij niet aanwezig zijt in uw eigen binnenste? En wanneer gij nu alles hebt doorlopen, wat hebt gij dan bereikt als ge uzelf verwaarloosd hebt?
13. Wilt gij werkelijk vrede en de ware innerlijkheid bezitten, stel dan al het andere op de tweede plaats en houd slechts uzelf voor ogen.
14. Gij zult grote vorderingen maken als gij u vrij houdt van alle aardse zorgen.
15. Maar gij zult opvallend veel achter raken als gij waarde hecht aan welke tijdelijke zaak dan ook.
16. Niets mag er voor u groot, hoog, mooi of begerenswaardig zijn behalve God alleen en alles wat handelt over Hem.
17. Vind alles zonder zin wat gij aan troost van enig schepsel tegenkomt.
18. Een ziel die God liefheeft minacht alles wat minder is dan Hij.
19. Alleen de eeuwige, onmetelijke God die het heelal vervult is de troost voor de ziel en de ware blijdschap voor het hart.