Boodschap aan Jelena en Marijana
“Lieve kinderen, open je hart en laat je door Jezus leiden. Voor veel mensen lijkt dit heel moeilijk, maar het is juist heel gemakkelijk. Jullie hoeven geen angst te hebben, want jullie weten dat Jezus je nooit in de steek laat en dat Hij jullie leidt naar het heil.”
5. EEN KIND ZAL HEN LEIDEN
Waarmee speelde Jezus als kind? Enkele mystici vertellen dat het Kind Jezus met hen kwam spelen, toen ze nog een kind waren. Dat is ook het geval bij Georgette Faniel (1), die vanaf haar vijfde jaar vele uren doorbracht in Zijn aanwezigheid. De evangelisatie door kinderen voor kinderen is het meest opzienbarende wat er bestaat op mystiek niveau. Zij kennen kortere weggetjes die even diepgaand zijn als die van de kerkvaders, maar zoveel gemakkelijker te begrijpen.
(1) Zie het hoofdstuk tijden voor Medjugorje’, 25 oktober 1991, in het boek Medjugorje de jaren ’90, blz. 89.
Ik kan het niet laten om hier enkele fragmenten te citeren van de gesprekken tussen het Kind Jezus en de kleine Van uit Vietnam (veertien jaar).
Van: Jezus, toen jij op aarde was, at jij toen vis? Heb jij dezelfde gerechten gegeten als ik?
Jezus: Natuurlijk, ik heb dezelfde gerechten gegeten als jij. Ik at nu eens vlees, dan weer vis en dan groente. Maria bereidde deze maaltijden op een heel smakelijke wijze, helemaal anders dan die van jou.
Van: Als ik moet koken, dan wil jij vast aan Maria vragen of ze mij wil leren goede maaltijden klaar te maken, nietwaar? En jij, Jezus, kun jij koken?
Jezus: Ja, dat kan ik. Toen ik klein was bleef ik veel bij mijn moeder, van wie ik zoveel hield. Door bij haar te blijven wilde ik haar de goddelijke dingen beter leren begrijpen. Maria hield veel van mij en alle dagelijkse dingen die zij deed, kon ik ook.
Van: Kleine Jezus, ik wil je al sinds lang een vraag stellen. Je wilt me toch wel antwoorden, nietwaar? De mensen zeggen dat je als kind nooit huilde, dat je rustig bleef, zelfs wanneer je honger had. Dat je aanvaardde wat Maria met je deed… is dat waar?
Jezus: Vóór alles, kleine Van, moet je begrijpen dat ik, volgens mijn goddelijke natuur, de tweede persoon ben van de Heilige Drie-eenheid, en dat ik daardoor geheel één ben met de Vader en de Heilige Geest. Als mens had ik echter de zwakheden die kinderen hebben… Met het verschil dat ik geen gebreken had zoals jij. Ik was niet zo gulzig en niet zo onstuimig als jij. Het kwam voor dat ik huilde, maar als Maria mij troostte, dan werd ik meteen rustig. Bovendien zou een kind dat nooit lacht, de vreugde in het gezin verloren doen gaan. lk deed toen echt zoals alle andere kinderen. Als we bij iemand op bezoek waren en ik kreeg een koekje, dan nam ik het dankbaar aan en at ik het smakelijk op.
Jezus: God de Vader heeft nooit toegestaan dat mijn familie honger of dorst leed, geen enkele maaltijd hebben wij overgeslagen. Bovendien was Maria vooruitziend en zij stelde haar vertrouwen op haar hemelse Vader. Naar mij toe was ze als een echte moeder, maar bij God de Vader was ze echt als een kind. Als het haar aan iets ontbrak, dan sloeg zij haar ogen op ten hemel, en vroeg het in alle eenvoud en oprechtheid aan God de Vader. Omdat haar vertrouwen en haar eenvoud God zeer aangenaam waren, verkreeg Maria alles wat zij vroeg, zoals ze jou al eerder zei. Bijvoorbeeld, als het haar aan meel ontbrak om brood te bakken, dan zei ze tegen haar hemelse Vader: “0 Vader, vandaag lijden ‘uw kleintje’ en uw kinderen gebrek.” En dan lichtte ze het nader toe: “Ze hebben geen meel meer en geen zout meer, enz.” Waarna zij geheel in vrede bleef zoals altijd. De hemelse Vader haastte zich dan om haar gebeden te verhoren en Hij deed dit op heel natuurlijke wijze, zonder zijn toevlucht te nemen tot opzienbarende wonderen.
Van: Kleine Jezus, droeg jij toen ook sandalen?
Jezus: Ja, maar die sandalen leken niet op die van nu. Ze leken heel erg op de sandalen die de boeren in Vietnam dragen. Ik had niet echt mooie sandalen, maar hele gewone. Zo was het ook voor mijn kleding.
Van: 0 Jezus, brand met het vuur van jouw liefde al mijn gebreken en verkeerde gewoonten weg. Mijn welbeminde Jezus, brand met jouw liefde al mijn zonden weg, ook degene die ik nog niet heb begaan.
Jezus: Kleine broer, aanvaard eerst alle ongemakken die ik je toezend. Hierdoor doe je me meer plezier, dan als je een eeuw zou vasten. En al zou je de dood op het kruis sterven zoals ik, dan zou dat niet beter zijn dan de versterving te volbrengen die ik je wil leren, namelijk die van de gehoorzaamheid. De gehoorzaamheid is de beste versterving. Ik hou enkel van de versterving van de gehoorzaamheid.
Jezus: Dankzij Maria kunnen de zielen zich op een intieme en duurzame wijze met mijn Liefde verenigen. Mijn kleine vriend, vergeet het volgende nooit: Je moet van mijn Moeder houden zoals ik van jou hou.
De zielen die van mij houden zijn als heilzame verblijfplaatsen, die het mijn Liefde mogelijk maken om in deze wereld te ademen en te leven. Als in deze wereld die gezonde milieus zouden ontbreken, dan zou mijn Liefde stikken.
De kleine Jezus kwam, vergezeld van zijn Moeder, stapje voor stapje op Van toegelopen.
Van: 0 Moeder, als je Hem in je armen zou nemen, zou het dan niet sneller gaan?
Maria: Dat is waar, maar uit liefde voor jou wil Jezus zich niet de moeite besparen van enkele stappen.
Van: Jezus, is de uitbreiding van het Rijk van jouw Liefde in deze wereld al begonnen?
Jezus: Ja, die is al begonnen. En het vertrekpunt van deze uitbreiding is Frankrijk. En jouw zuster Thérèse (2) is de universele apostel van alle andere apostelen van mijn Liefde. Van daaruit is de uitbreiding van het Rijk van mijn Liefde begonnen en die gaat op dit moment nog door. En jij, Van, jij neemt door mijn woorden op te schrijven ook deel aan dit werk, zoals ik je al eerder heb gezegd. Er zijn nog vele andere apostelen die jij niet kent. Ook zij werken in het geheim en volgen elkaar onafgebroken op, om in de wereld het Rijk van mijn Liefde te verspreiden.
(2) Het gaat om de heilige Thérèse van Lisieux die Van zelf persoonlijk onderrichtte.
Jezus: Van, luister naar mij. Ik hou heel veel van jou. Ik heb een speciale voorkeur voor kinderen. Ik ben heel blij hun vriend te zijn. Het is niet moeilijk voor hen om mij te vinden. Ze hoeven alleen maar te kijken naar de manier waarop ze zich gedragen en ze zullen mij onmiddellijk vinden in zichzelf. Ik heb aan de kinderen reeds het Rijk de Hemelen beloofd en die belofte verplicht hen dus tot niets. Als ik hen had verplicht om te vasten, om zichzelf een bepaalde discipline op te leggen, om zich te versterven… enz., hoe zouden dan de pasgeborenen, die sterven meteen na hun doopsel, naar de hemel kunnen gaan? Van, voor de kinderen heeft de Barmhartige Liefde een geweldig deel weggelegd. Ze hoeven het alleen maar te aanvaarden… De zielen van de kinderen worden voor mijn ogen door de wereld gedood, en ik, wat kan ik doen?… Van, heb je dit goed gehoord? De kinderen moeten worden onttrokken aan de duisternis van de wereld…0 wereld, o wee! Als er geen kinderen waren in wie de Goddelijke Goedheid kan wonen, dan had Gods rechtvaardigheid je allang verwoest… Van, alles bevalt me aan de kinderen. Een woordje, een glimlach, zelfs een traantje dat wordt vergoten in een moment van verdriet, dat alles doet me plezier. Maar helaas, Van, jammer genoeg lijkt het erop dat de kinderen van nu door hun manier van doen, zich met de volwassenen willen meten.
Van: Jezus, je praat te veel, je houdt maar niet op. Al zo vaak ben je niet voldoende stil geweest, je laat me zelfs niet rustig bidden. En op de koop toe durf je ook nog mijn gebreken te noemen. Heel goed, ik ga het aan Maria vertellen. ik zal haar zeggen dat je maar niet ophoudt met praten, waar dan ook, zonder…
Jezus: Wat zeg je me nu, Van? Je bent dus al vergeten dat ik kort geleden voor een periode van twee maanden heb gezwegen, waardoor jouw ogen rood stonden van de tranen, waarbij je je beklag deed, nu eens bij Maria en dan weer bij je zusje Thérèse…
Jezus: Van, hou jij van mij? Waarom lachte jij dan gisterenavond, toen je mediteerde over de tranen die ik heb vergoten in de kribbe? Bij mijn geboorte bevond ik mij in dezelfde situatie als al de andere kleine kinderen. Ook ik leed vanwege de kou en had verdriet. Als je er toen was geweest om met mij te praten, dan had ik waarschijnlijk niet gehuild. Als ik toen, zoals nu, woordjes van liefde zou hebben gehoord, dan was ik de kou vast en zeker vergeten.
Dat is onze leider!
Weinig mensen zijn zich ervan bewust welk geschenk de Gospa voor ons heeft klaarliggen bij het aanbreken van het derde millennium. Natuurlijk verwachten de vrienden van Medjugorje van haar een verlossend woord, een uitspraak die hoop geeft en ons zal aanduiden hoe we die nieuwe bladzijde in de geschiedenis het beste kunnen leven. We weten heel goed, dat ze ons degelijk zal uitrusten voor deze sprong in het diepe. En ze heeft ons hierin niet teleurgesteld. De dag zelf waarop Johannes Paulus II het Grote Jubileum en de Bronzen Deur van de Sint-Pieters Basiliek in Rome opende, verscheen de Gospa in Medjugorje geheel in het goud gekleed en volgens de getuigenissen van de zieners straalde ze een onbeschrijfelijke vreugde uit. Ze droeg het Kind Jezus in haar armen en ze vroeg ons Hem op de eerste plaats in ons leven te stellen. Maar dat is niet alles. Ze wees Hem aan als onze leider, als degene die ons zal leiden op de weg van het Heil.
Een kind als onze leider? Een kind dat voor ons uit zal gaan om ons te leiden langs veilige wegen, om ons te beschermen en ons te voorzien van voedsel? Een klein kindje dat voor ons zal strijden?
Ja, dat is wat onze Moeder ons wil zeggen en ze vergist zich niet, deze boodschap is alles behalve lariekoek.
Onder de profetieën die de geboorte en de identiteit van de Messias aankondigen, is er één van Jesaja waarin hij op scherpe wijze vooruitziet: “Een kind zal hen leiden”, schrijft hij. In de Hebreeuwse tekst gaat het precies over een ‘kleine jongen’ (‘na’ar qaton’, zie Jesaja 11,6). Verderop in die tekst ziet men het kind spelen bij een slangennest en bij het hol van een adder (zie Jesaja 11,8). Daar is het kind een Yonek, dat betekent in het Hebreeuws een ‘zuigeling’, een kind dat borstvoeding krijgt.
Dat is onze herder, onze Leider voor het derde millennium die de Gospa ons aanwijst.
Het kan zijn dat we het volgende woord van Jezus nog niet serieus hebben genomen: “Want het Koninkrijk der Hemelen behoort aan de kinderen en aan hen die zijn zoals zij” (Marcus 10,14-15). Voor welke kindertrekjes zou God dan wel door de knieën gaan? Op die vraag kan iedereen zelf antwoorden. Ik denk persoonlijk aan de onschuld. De kinderlijke onschuld raakt God in het diepst van Zijn wezen, waardoor Hij blindelings alles zal schenken wat Hij heeft en is.
Welk een slimme zet van de Gospa! Die zuigeling die zij ons met zulk een diepe vreugde op de drempel van het derde millennium geeft, die onschuldige bij uitstek, is werkelijk de leider die we nodig hebben, want de Boze wordt verpletterd door de onschuld. Dit kind heeft maling aan onze slangen en adders. Onze generatie die bang is voor het leven, onze maatschappij die de kinderen met miljoenen tegelijk doodt, heeft een Kind nodig om te kunnen genezen. Het Kind Jezus neemt die taak op zich. Door het Kind Jezus te ontvangen uit de armen van Maria, verwelkomen wij onze therapeut. Hij is zo klein. Alleen Hij kan in het diepste van onze ziel binnenglijden. Alleen Hij kan afdalen tot in de duizelingwekkende diepe en angstaanjagende zones van onze wereld zonder God, om er de verwerping van het leven uit te bannen en er Zijn onvoorwaardelijke vreugde te planten.
Die wonderen heb ik met mijn eigen ogen gezien. Vanaf het moment dat deze kerstboodschap werd gepubliceerd en ik het belang ervan inzag en de uitwerking ervan op ons leven begreep, besloot ik om al mijn voordrachten tijdens het jaar 2000 te wijden aan het Kind Jezus. De wonderen die het Kind Jezus doet, de genezingen en de bevrijdingen die Hij bewerkt als de mensen Hem in hun armen nemen, zijn werkelijk verbazingwekkend. Dit kind is explosief!
Uit het prachtige boek “Het Verborgen Kind van Medjugorje” van Zuster Emmanuel Maillard.
Ik zou de aanschaf van dit boek (slechts €12,-) van harte willen aanbevelen.