Boodschap van 25 februari 1991

“God is de Vrede zelf. Nader daarom tot Hem door je persoonlijk gebed en leef dan de vrede in je hart. Zo zal de vrede vanuit je hart als een rivier de wereld instromen. Spreek niet over vrede, maar maak vrede…”

8. EERST VREDE IN MIJN HART

Michael Nolan! Ik ken hem al tien jaar en we hebben uren met elkaar doorgebracht in onze opnamestudio. Als eersteklas musicus was hij een actieve deelnemer tijdens ons apostolaat voor onze Engelstalige (1) tak, die haar hoofdvestiging heeft in South Bend. Een meer charismatische persoonlijkheid dan Michael is er in Amerika nauwelijks te vinden. Zijn geloof in de Goddelijke Voorzienigheid wekt bewondering bij zijn naasten. Ik verdenk hem er zelfs van dat hij God dingen weet te ontfutselen, die deze niet eens voor hem had voorzien. Maar Jezus hoeft zich er niet over te beklagen. Heeft Hij niet gezegd: “Ik zeg u: alles wat ge in gebed vraagt, geloof dat het u al is gegeven en u gegeven zal worden.” Michael is altijd blij, onder alle omstandigheden. Op een dag zei hij tegen zijn moeder, Cathy: “Jij en papa hebben me zeker verwekt op een moment dat jullie gelukkig waren en je hebt me zeker met vreugde gedragen, want ik ben altijd blij.”

(1) De hoofdvestiging van Children of Medjugorje is nu gevestigd in: Children of Medjugorje. 2400 E. Main Street, 103-156, St. Charles, IL 60174, USA. Tel: (630) 406-5833 Fax: (630) 879-5375, e-mail: cobrien@childrenofmedjugorje.com

Michael komt soms naar Medjugorje en elk van zijn bezoeken geeft een nieuwe impuls aan zijn geestelijk leven en aan dat van zijn gezin (3). Michael heeft ook zijn geheimen. Of hij nu gaat bidden bij het graf van pater Slavko of op de verschijningsheuvel, je ziet hem altijd terugkeren met een glimlach op de lippen… Daar kun je uit opmaken dat hij een nieuw inzicht heeft ontvangen over God. En hij zal daar vervolgens geen gras over laten groeien, maar het verworven inzicht meteen in praktijk brengen. Ook zijn vrouw en kinderen maakt hij deelgenoot van zijn nieuwe inspiratie en wel op zo’n manier dat Gods gave geen dode letter blijft.

(3) Getrouwd met Annie, ze hebben vier kinderen… en hopen er nog veel te krijgen!

In 2003 is Michael 23 jaar. Tijdens de krokusvakantie komt hij naar Medjugorje. Daar raakt hij in een innerlijke strijd verwikkeld. Hij gaat gebukt onder allerlei beslommeringen die al zijn aandacht vragen en dat verlamt hem. Dan roept hij tot God met de vraag of deze hem wil helpen het hoofd boven water te houden. Dit gevecht van enkele dagen onder de beschermende mantel van de Gospa zal een grote ommekeer in het leven van Michael betekenen. Wat hij ontvangt is een waardevolle sleutel, die de voorzienigheid aanreikt aan ieder van ons, die allemaal wel iets weg hebben van een parasiet.

Maar ik zal Michael aan het woord laten in de brief die ik een paar maanden later van hem ontving:

“South Bend, herfst 2003.

De bedevaart naar Medjugorje afgelopen maart heeft mijn leven veranderd. Vanaf het eerste ogenblik dat ik daar aankwam, liet de Gospa mij zien dat ik moest bidden voor vrede in mijn ziel. Ik realiseerde me dat ik in het verleden, ondanks dat ik bad en geloofde en gezegend was met vele wonderen in mijn leven, nooit echt innerlijke vrede had. Ik vond het moeilijk om met liefde te bidden en daadwerkelijk te leven wat ik zei. Tijdens de rest van de bedevaart legde ik mijn eigen intenties terzijde en bad ik slechts voor vrede in mijn ziel. Mijn gebed werd hierdoor vergemakkelijkt. Ik hoefde niet meer geforceerd naar woorden te zoeken.

Toen ik terug was in de Verenigde Staten, probeerde ik vast te houden wat ik in Medjugorje had ontvangen. Maar allerlei dagelijkse bezigheden kwamen me tijdens het bidden (4) steeds voor de geest. Ik was opnieuw zeer verstrooid en was niet in staat te bidden voor vrede alleen, maar vroeg bijvoorbeeld: “Wat moet ik daar of daar voor doen?”, enz. Het bidden viel me steeds zwaarder. Opnieuw verloor ik mijn innerlijke vrede.

(4) “Lieve kinderen, geef mij jullie problemen en dat wat je bezighoudt. Dan zal jullie hart vrij zijn voor gebed. En bid voor mijn intenties.” (Aan de gebedsgroep, in de de winter 1990).

Twee maanden later ontving mijn vrouw tijdens de Mis het sacrament van het vormsel en we beleefden een buitengewone uitstorting van de heilige Geest. Door die genade ging mijn hart op bijzondere wijze open voor Jezus, die vervolgens op duidelijke wijze tot me sprak. Het was alsof Hij me recht in de ogen keek om mijn aandacht vast te houden en om me ervoor te behoeden, dat mijn wat stuntelige gebed de verkeerde richting zou opgaan.

Het volgende liet Hij mij begrijpen: “Michael, jouw taak bestaat eruit om slechts te bidden voor vrede in je hart. Ik zal me bekommeren om alle andere dingen die je bezighouden. Als je dit doet, zul je een instrument zijn waardoor ik de vrede in de wereld kan brengen. Bid vanaf nu alleen voor vrede in je hart, zoals mijn Moeder je dat in Medjugorje heeft geleerd. En ik zal in al het andere voorzien.”

De volgende dag zei mijn moeder hoe we soms worden geroepen om voor een bepaalde intentie te bidden. Zo had Jezus een religieuze in Omaha (USA), moeder Nadine, geroepen om niet zozeer voor haar familie te bidden, maar voor andere intenties. Nadat ze gehoorzaam een jaar lang had gebeden zoals Jezus haar had gevraagd, bemerkte moeder Nadine dat haar familie buitengewone zegeningen had ontvangen, omdat zij had afgezien te bidden voor haar eigen intenties en was gaan bidden voor de dingen die Jezus haar had gevraagd. Toen ik dat hoorde begreep ik pas volledig hoe belangrijk het was wat Jezus me had gezegd. Mijn gebedsleven begon te veranderen. Ofschoon mijn vrede nog werd verstoord, slaagde ik erin haar terug te vinden en haar in mijn hart te bewaren door te bidden voor vrede, en voor niets anders dan de vrede. Al het andere dat voor mij nog steeds belangrijk was en dat voorheen mijn gebedsleven verstoorde, is door God rijkelijk gezegend.”

Michael doet zijn uiterste best om niet uit de koers te raken en zijn aanwezigheid op zich is een weldaad voor velen.

De Gospa leert ons dat onze taak eruit bestaat om samen met haar te bidden voor vrede. Maar dit is van geen waarde als we daar niet de goede ordening in aanbrengen. Vanaf het begin van de verschijningen is haar boodschap duidelijk: eerst moeten we zelf de vrede van God hebben (het ‘shalom’, de volheid) en niet bidden vanuit angst of frustratie. In eerste instantie bezorgd zijn over van alles en nog wat buiten het bidden voor vrede alleen, kun je zien als een vorm van wanorde, want “al het andere ziet God en in Zijn voorzienigheid zorgt Hij daarvoor” (Boodschap van 25 april 2002).

Wat Vicka ons zegt…

Ik heb Vicka gevraagd hoe we de vrede kunnen behouden in een tijd dat er oorlog in de lucht hangt.

– De heilige Maagd spreekt nooit over oorlog, antwoordt Vicka. Hier hebben we oorlog gehad in 1992-1995, maar de heilige Maagd heeft mij persoonlijk nooit een boodschap gegeven over de dreiging van oorlogsgevaar. Maar je kon het wel zien aan haar gezicht, aan haar gedrag en aan de manier waarop ze aanwezig was… Zij droeg een groot lijden met zich mee. Gaandeweg is de oorlog uitgebroken. Zij heeft ons nooit bang gemaakt door te zeggen dat er een oorlog zou kunnen uitbreken en dat we daarom dit of dat moesten doen. Maar wel heeft ze ons vaak gezegd voordat de oorlog uitbrak (zoals ook nu), dat we oorlogen kunnen voorkomen door te vasten en te bidden. We moeten haar dus helpen met ons vasten en ons gebed, opdat er geen oorlog zou uitbreken.

Vicka, wat betekent in de school van de heilige Maagd de ware vrede, de goddelijke vrede en niet de menselijke?

– Zoals de Gospa ons al vaker heeft gezegd, moeten we ons eerst bevrijden van al het negatieve in ons hart, we moeten ons hart zuiveren van elk negatief spoor… En daarna moeten we aan de heilige Maagd de genade van vrede vragen. Als ik de Gospa vraag om mij de ware vrede te geven, de innerlijke rust en als ik het met mijn hart vraag, dan geeft ze mij die. Je hoeft het maar te vragen. Maar je moet het wel vragen met vertrouwen en liefde. En je moet haar vragen om je te veranderen. De vrede is niet iets dat zomaar uit de lucht komt vallen door enkel een woord uit te spreken. Weet je, vandaag de dag zijn er zoveel mensen die zeggen: “Ik wil vrede, ik wil vrede.” Dat zijn echter enkel woorden. We moeten zeggen: “Ik wil veranderen. Ik wil mijn hart zuiveren.” Na deze innerlijke zuivering, kan de ware vrede in het hart komen…