11. En de kinderen?

Ik leg kinderen regelmatig uit wat het brengen van een offertje inhoudt. Ik vraag hen dan de oogjes te sluiten en diep in hun hartje te kijken welk offertje je ze de heilige Maagd zouden kunnen aanbieden, omdat zij die avond zal komen om ze van ieder van hen aan te nemen. Want zo vertel ik hen, ze komt elke avond met een grote mand en bezoekt elk huis om er al de aangeboden offertjes in te verzamelen. Vervolgens knijpen ze hun oogjes stijf dicht en denken diep na welk offertje ze kunnen aanbieden… en dan zeggen ze hardop wat hun offertje is. Elke keer ben ik weer ontroerd vanwege de offertjes die ze de heilige Maagd willen aanbieden en geraakt vanwege hun goedgeefsheid. Uiteraard mag je kinderen niet twee dagen per week laten vasten op water en brood. Wanneer ze echter hun ouders zien vasten dan zullen ze zeggen: “En ik, Pappa, ik wil ook een offertje aanbieden.” Een kind kan bijvoorbeeld een snoepje minder nemen, of een keer geen ijsje eten, of een lievelingstoetje laten staan, of de televisie een keer uitlaten.

Maar kinderen kunnen ons ook om de tuin leiden met hun slimmigheidjes. Mijn neefje spant, wat dit betreft, de kroon. Op een avond na het gebed voor het avondeten, zei hij tegen zijn vader: “Pappa, vandaag vast ik, en als offertje zal ik mijn warme maaltijd voor een keer laten staan.” En zijn Pappa antwoordde: “Vandaag zul je vasten door je bordje met eten dat je niet lekker vindt, helemaal leeg te eten.” Je moet kinderen in de gaten houden, maar ze zijn echt heel goedgeefs. Zo kun je ze vragen om in plaats van tien, eens te proberen zo min mogelijk onbeleefde woordjes te zeggen.