Genezing en Bevrijding door Vasten
3. Het lichaam
Waarom vermindert de kracht van Satan aanmerkelijk als wij vasten? Op het moment dat wij met ons lichaam iets offeren aan God, kunnen wij zeggen dat we ons echt geven. Het is niet moeilijk om tijd of geld te geven, of om iets aardigs te zeggen, of om iemand een dienst te bewijzen. Vasten daarentegen, vraagt iets van ons lichaam, van onze vitaliteit. Voeding is van levensbelang. Voeding is wezenlijk. Onze gewoonten, zowel de goede als de slechte, zijn er diep in verankerd. Zoals pater Slavko het zo goed wist te verwoorden: “Het vasten brengt aan het licht waar wij afhankelijk van zijn.” Als wij vasten op water en brood, dan beginnen er verschillende signaallichtjes te knipperen, die aangeven dat we ergens enorme trek in hebben: “Koffie.” “Sigaretten.” “Wijn.” “Chocola.” Maar de heilige Maagd komt niet om ons te wijzen op onze gehechtheden, zij komt opdat we vrij en bevrijd zouden zijn. Door te vasten worden we ons ervan bewust hoeveel we zijn gehecht aan bepaalde tijdstippen en gewoonten. Toen ik begon met vasten op water en brood, was mijn eerste ontdekking die van vreugde en vrijheid: of ik nu wel of niet at, het maakte niet uit.
Op een dag vroeg ik een Engelse vrouw die op vraag van de heilige Maagd een religieuze gemeenschap heeft gesticht, of Maria haar gemeenschap ook had gevraagd om te vasten op water en brood. “Jazeker” antwoordde ze mij, “Maria heeft ons gevraagd om elke dag te vasten.” “Elke dag?” riep ik verbaasd uit, “maar dat is onmogelijk.” “Jawel, wij vasten elke dag van 16.00 tot 18.00 uur.” Toen barstte ik in lachen uit. “Tussen 16.00 en 18.00 uur houden wij Engelsen, Tea-time. Als je een Engels persoon zijn Tea-time ontneemt, dan houdt hij op Engels te zijn. Elk volk kent zijn eigen gewoonten.”
Als de apostelen geen tijd hadden om te eten, dan was dat voor hen geen probleem. Voor hen was het niet van belang of ze wel of niet aten, want zij gingen zo op in het werk voor God, dat andere zaken van minder belang waren.
Wanneer wij ons met ons lichaam geven, dan is dat een teken dat we werkelijk aan God gegeven zijn. Het vasten creëert in zekere zin een leegte. Het creëert een ruimte in onze ziel, in ons lichaam en in ons hart. Als we ons niet bezig hoeven te houden met eten, dan komt er in ons een ruimte vrij, die als nooit tevoren door God kan worden ingenomen. Het is een nieuwe plaats in onze persoon waar God kan investeren. Daarom hebben degenen die vasten een speciale geestelijke gevoeligheid en finesse. Zij leven meer geïnspireerd dan zij die niet vasten.
Een Mexicaanse moeder had zich toegelegd op het vasten en was er vervolgens mee gestopt, om het daarna weer op te pakken. Ze vertelde mij dat ze gedurende de periode dat ze niet had gevast, de vaardigheid was kwijtgeraakt om haar nog kleine kinderen wegwijs te maken in het leven en om met hen te spreken… om hen in contact te brengen met de werkelijkheid van deze wereld. Maar op het moment dat zij weer begon te vasten, merkte ze dat de inspiratie terugkwam. Ze had spontane ingevingen en ze voelde dat de Heilige Geest in haar werkte en de kinderen luisterden naar haar met hun hart; ze wist de juiste woorden te vinden om haar kinderen te helpen. Dit is een mooi voorbeeld van die nieuwe ruimte die door de Heilige Geest wordt benut vanwege het vasten. Het is als een aanvullende inwoning in ons van de Heilige Drie-eenheid waar wij God toestemming voor hebben gegeven.
Vasten bereidt ons voor op de werken van God en helpt ons de wil van God voor onszelf en voor de wereld tot voltooiing te brengen. Ik heb de genade ontvangen een franciscaanse priester te mogen ontmoeten die in de buurt van Medjugorje woonde, in Siroki Brieg. Hij is overleden. Ik was aanwezig bij zijn begrafenis, waar duizenden mensen naartoe waren gekomen. Hij bezat niet alleen de gave van genezing, maar kon ook in de zielen lezen. Op deze wijze heeft hij veel mensen genezen. Uit heel Bosnië-Herzegovina en Kroatië kwam men hem opzoeken, enkel om van hem de zegen te ontvangen. Hij nam nauwelijks de tijd om bij een probleem stil te staan, hij was een beetje lomp. Als iemand een probleem had, dan zegende hij die persoon en dat was het dan. Hij sliep op de grond en vastte veel. Met zijn liefdevolle ascese verkreeg hij veel van God. Hij was veelgeliefd ondanks zijn wat ruwe natuur.